- абыну
- 1. Атлап барганда, йөгергәндә аяк белән нәр. б. бәрелеп яки эләгеп, тигезлекне югалту, сөрлегү 2. күч. Эштә, тормышта ялгышу
Татар теленең аңлатмалы сүзлеге. 2013.
абыну
Смотреть что такое "абыну" в других словарях:
сөрлегү — 1. Үсеп утырган үлән, куак һ. б. тур. : бер якка авышу яки аву, яту 2. Ишле төркемнең кинәт кузгалып бер якка авышуы яки юнәлүе тур. 3. Абыну 4. күч. Эштә тормышта: ялгышлык эшләү, уңышсызлык бәхетсезлеккә очрау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
сөртенү — I. 1. Юынгач, тирләгәч тәннең юешен сөртү 2. Ислемай кебек нәрсә сибенү. II. СӨРТЕНҮ – 1. Абыну 2. күч. Эштә тормышта: ялгышлык эшләү; уңышсызлык бәхетсезлеккә очрау … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
тәкенү — диал. Абыну … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
жалқаяқ — зат. Қабыну салдарынан денеде пайда болатын сұйық зат; жалқық … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ағбыту — (ҚХР) аптығу, абыну. А ғ б ы тп а ханым күнен соң, сіздің естен кеткенмен, біздің естен кеткен жоқ (Жиенбет жырау) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жалқық — (Алм.: Шел., Кег., Еңб қаз.; Жамб.: Шу, Мер., Луг., Жуа.) жалқыаяқ, қабыну салдарынан денеде пайда болатын сұйық зат. Денесі ақ ж а л қ ы қ болып кетіпті (Алм., Шел.). Қойдың бас қуысындағы кеңсірік құрттары бұзылған тканьдармен, сөлмен және… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қабындырғыш — зат. мед. Қабынуға себеп болатын, қабындыратын нәрсе (вирус) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
